Yapıda Kullanılan Yalıtım ve Bağlantı Malzemeleri

Yapı fiziği bağlamında yalıtım, arzu edilmeyen fiziksel etkilerin ya da olayların bir taraftan diğer tarafa geçmesini engelleyen işlem ve sistemlere verilen addır. Örneğin, suyun binaya girmesinin engellenmesi, ısı enerjisinin içeri veya dışarı kaçmasının engellenmesi, gürültü kapsamındaki seslerin engellenmesi, elektrik akımından korunmak üzere elektrik akımının yalıtılması gibi işlemler bu kapsamda ele alınabilir. Ancak bu yalıtımın gerçekleştirilebilmesi için yalıtkan denen özel malzemelere gereksinme vardır. Bu özel malzemeler su yalıtımında bitüm emdirilmiş ve/veya plastik kökenli malzemeler olabileceği gibi, ısı yalıtımını sağlamak için gözenekli hafif malzemeler, ortam sesi yalıtımı için de birim-hacim ağırlığı yüksek malzemeler olmalıdır.

Bazı hallerde ise, malzeme çok iyi bir yalıtkan olmakla birlikte (örneğin hava), hareket halinde olduğu takdirde taşınım yoluyla ısı enerjisini kolayca iletebileceği için, taşınıma engel olmak üzere, yani sistem düzeyinde alınacak önlemlerle (örneğin, ısıcam) yeterli düzeyde yalıtım sağlanabilir.

Isı Tutucu Malzemeler:
Isı tutucu malzemelerin yapıda kullanılmaya başlanması 1950'li yıllardan sonra, birkaç nedene bağlı olarak gündeme gelmiştir. Bu nedenlerin belki de en önemlisi, yaşadığımız dünyadaki yenilenemeyen ve bilinen enerji kaynaklarının gitgide azalması ve hatta 21. yüzyılın ortalarına doğru tükeneceğinin ortaya çıkmasıdır. Diğer bir neden de, şehirleşmenin artmasına bağlı olarak arsaların azalması, arsa maliyetlerinin artması ve binalarda faydalı alanın büyütülmesi gereğidir.

Böylece yapı duvarlarının teknolojik ve yapısal gelişmeler sonucunda incelmesiyle, eski yapıların kalın duvarlarının kendi bünyesiyle karşıladığı fiziksel sorunlar, bu arada ısı yalıtımı, gündeme gelmiştir. Bu nedenlerle, değişik zamanlarda yasa koyucu, ülkemizde de binalarda ısı yalıtımını zorunlu hale getirmiştir. Yapıda kullanılan her malzeme, belli bir düzeyde ısı yalıtımı yapsa da, özellikle ısı yalıtımı amacıyla kullanılacak olan malzemelerde, kalınlığın azaltılabilmesi için ısı iletkenlik katsayısının belli bir değerden daha aşağı olması zorunludur. Yapı fiziği açısından, ısı iletkenlik katsayısının 0.1 W/m°C'den küçük olması yaygın kabul görmüş bir ilkedir.

Yapılarda malzemelerin maruz kaldıkları sıcaklıkların alt ve üst sınırları yaygın bir alanda -20°C ile +60°C arasmdadır. Soğuk bölgelerde alt smır -50°C ye kadar, sıcak bölgelerde üst sınır 50-60°C'ye kadar çıkabilir.